Dom Żeglarski Mila. Rejsy morskie, kursy żeglarskie, jachty

Rugia

Największa wyspa Niemiec. Kamieniste plaże i kredowe klify to zupełnie inny świat od tego, który znamy. Malowniczy półwysep Arkona, liczne zatoki i wreszcie wysokie skały kredowe w Parku Narodowym Jasmund – to wszystko sprawia, że wybrzeże Rugii należy do najpiękniejszych w Europie Północnej.

Z największych atrakcji Rugii warto zobaczyć Tron Królewski (Königsstuhl), najsłynniejszą, liczącą prawie 120 metrów skałę tworzącą śnieżnobiały klif. Na jej szczycie znajduje się punkt z widokiem na Morze Bałtyckie. Wokół rozciąga się park narodowy obejmujący cały półwysep Jasmund.

Portem najczęściej odwiedzanym przez żeglarzy jest Sassnitz, w którym oprócz zjedzenia smacznej bułki ze śledziem prosto z kutra rybackiego można zwiedzić U-Botta, muzeum rybołówstwa lub przejść się po plaży pod klifem.

Bornholm

Duńska wyspa w południowo-zachodniej części Morza Bałtyckiego. Wschodnie, północne i zachodnie wybrzeża wyspy są skaliste, o charakterze klifów, dochodzących do 80 m wysokości, południowe wybrzeża są ukształtowane w postaci rozległych i szerokich piaszczystych plaż. Północna i środkowa część wyspy ma ukształtowanie pagórkowate, na południu przeważają krajobrazy równinne i wydmy. To zróżnicowanie krajobrazu sprawia, że wyspa jest niezwykle ciekawa pod względem turystycznym, a każdy port ma inny charakter. Oprócz wycieczek pieszych lub rowerowych na łonie natury można odwiedzić tu muzea, galerie, zamek Hammershus lub po prostu skosztować ryb w lokalnych restauracjach.

Christianso

Duńska wyspa położona niedaleko Bornholmu wchodząca w skład archipelagu Ertholmene. Pierwsza wzmianka pisemna o wyspach pochodzi z ok. 1080 roku i mówi o powieszeniu bornholmskiego wikinga Egila za piractwo morskie. W 1684 król Danii Christian V w związku z trwającą wojną ze Szwecją postanowił stworzyć wysuniętą twierdzę morską, która stałaby się bazą wypadową dla duńskiej marynarki wojennej. Jego wybór padł na właśnie zdobyte, wraz z Bornholmem, Ertholmene. Pod kierownictwem norweskiego architekta ponad 450 robotników ufortyfikowało dwie wysepki: Christiansø i Frederiksø. Naturalny port stanowi cieśnina między tymi wyspami. Początkowo obie wyspy łączył most pontonowy, zastąpiony później obrotową kładką dla pieszych. Jedynie granit na fortyfikacje pochodził z miejscowego kamieniołomu. Resztę materiałów, w tym ziemię uprawną dowieziono na statkach. Od 1725 roku Twierdza Christiansø stanowiła ciężkie więzienie. Ostatni więzień zmarł w 1782 roku po czterdziestoletnim pobycie na wyspie. Większość budynków na wyspach pochodzi z czasów budowy twierdzy. Wszystkie znajdują się pod ochroną. Wśród nich można wymienić m.in.: Bastion Rantzaua, mury obronne, Fængsel – więzienie na Frederiksø czy kościół z dzwonnicą na Christiansø. Nowe budownictwo jest zabronione, nie wolno też zmieniać wyglądu zewnętrznego zabytków. Na wyspach nie ma źródeł słodkiej wody. Dostępna jest jedynie deszczówka, która zbiera się w starych wyrobiskach po kamieniołomach. Aby ograniczyć zużycie wody pitnej, w toaletach stosuje się wodę morską.